بررسی تاثیر سبک حل مساله شهودی بر رفتار نوآورانه کارشناسان فناوری اطلاعات با نقش تعدیلگر رفتار تسهیم دانش

نوآوری در دنیای رقابتی و محیط متغیر امروز، نه تنها برای رشد سازمان‌ها، بلکه برای بقای آن‌ها نیز ضروری است. شرکت‌های فناوری اطلاعات، به دلیل سرعت بالای تغییرات در این حوزه، بیش از سایرین به نوآوری مستمر نیاز دارند و اگر نوآور نباشند، در صنعت پررقابت فناوری اطلاعات، به سرعت از گردونه خارج می‌شوند. کلید نوآوری نیز در رفتار نوآورانه کارکنان سازمان است. عوامل مختلفی بر رفتار نوآورانه تاثیر دارند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سبک حل مساله شهودی بر رفتار نوآورانه و نقش تعدیلگر رفتار تسهیم دانش پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، کارشناسان و متخصصان فناوری اطلاعات شرکت‌های عضو سازمان نظام صنفی رایانه ای استان خراسان رضوی می‌باشند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از سه مقیاس سبک حل مساله جبری، رفتار تسهیم دانش مورا و رفتار نوآورانه جانسن ، با طیف 5 گزینه ای لیکرت (جمعا شامل 26 سوال)، استفاده گردید. نمونه گیری به روش خوشه ای صورت پذیرفت و شامل 290 نفر از کارشناسان فناوری اطلاعات استان خراسان رضوی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شده است. این تحقیق نشان داد سبک حل مساله شهودی بر تولید ایده، ترویج ایده و پیاده سازی ایده (ابعاد رفتار نوآورانه)، دارای تاثیر مثبت و معنادار می‌باشد و نیز رفتار اشتراک دانش رابطه میان سبک حل مساله شهودی و رفتار نوآورانه را در سه بعد تولید ایده، ترویج ایده، پیاده سازی ایده تعدیل می‌کند