ارائه الگوی ارتقاء مزیت رقابتی کسب‏وکارها از طریق آموزش‏عالی

پژوهش حاضر باهدف فراترکیب ادبیات گسترده در مورد ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها از طریق آموزش‏عالی انجام گرفته تا چارچوب جامعی از نقش آموزش‏عالی در ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها ارائه نماید. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و با روش کیفی فراترکیب یا سنتز پژوهی انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 1991– 2018 است. در زمینه موضوع مورد نظر 150 پژوهش ارزیابی و در نهایت 28 مقاله به صورت هدفمند انتخاب گردید، پس از تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوطه با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی در مجموع 200 کد، 82 مفهوم و 17مولفه کلیدی طی فرایند جست‏وجو و ترکیب نظام‏مند انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون معادلات ساختاری تایید گردید. نتایج تحلیل نشان داد مهمترین مولفه‏های کلیدی جامعه یادگیری، محیط سیاسی، محیط اقتصادی، محیط حقوقی، تولید دانش، سرمایه انسانی، تحقیقات، فناوری اطلاعات ( زیرساخت نرم و زیرساخت سخت)، سرمایه اجتماعی، اجرای قراردادها، نظام مالیات، رژیم نهادی، جذب دانش، حکمرانی خوب، بهره‏وری کل نهاده‏ها، کیفیت محصولات(کالا و خدمات )، نوآوری ( در محصول، فرایند، سازمان و بازار) است که در سه رده عوامل زمینه‏ای، میانی و مستقل دسته‏بندی شدند و در نهایت پس از طی 6 مرحله پژوهش الگوی ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها از طریق آموزش‏عالی ارائه گردید. مراکز آموزش‏عالی رقابت‏پذیر در بستری از جامعه یادگیری پویا، نظام اقتصادی آزاد و نظام سیاسی مردم سالار، از طریق کمک به تولید دانش، انباشت سرمایه انسانی، انباشت سرمایه اجتماعی و تعاملات نوآورانه با صنعت، دولت و جامعه مدنی، به ارتقاء مزیت‏رقابتی و رقابت‏پذیری کسب‏وکارها کمک می‏کنند.