بررسی میزان تاثیرگذاری عوامل موثر بر اثربخشی یادگیری الکترونیکی و آمیخته در آموزش سازمانی(مطالعه موردی بانک ملت)

در سالهای اخیر و همگام با پیشرفت های صورت گرفته در حوزه ارتباطات، عرضه خدمات آموزشی در ابعاد و اشکال مختلف در سطح جهان بیش از پیش مشهود است. لیکن آنچه اهمیت آن را برای سازمانها دوچندان می کند، وجود مدل بهینه ارتباطی است تا بتواند اثرگذاری یادگیری الکترونیکی در آموزش غیررسمی سازمان ها را ملموس تر نموده و آنها را در پیشبرد اهدافشان یاری نماید. این پژوهش به دنبال ارائه مدل ارتباطی موثر بر یادگیری در آموزش الکترونیکی در سازمان ها است که با استفاده از روش های کیفی و کمی انجام شده است. ابزار جمعآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته بوده و به منظور گردآوری اطلاعات، با به کارگیری روش نمونه گیری هدفمند با 15 نفر از مدیران، مدرسان و کارکنان بانک ملت شهر تهران مصاحبه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گرفته و بر اساس آن، مدل کیفی پژوهش ارائه شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کمی در قالب روش زمینه یابی، پرسشنامه است که میزان شدت مولفه های استخراجشده از مدل را بررسی میکند. نتایج پژوهش حاضر، نشاندهنده استخراج بالغ بر 678 کد از مصاحبه ها 197 مفهوم و 26 مقوله است که در قالب مدل ارتباطی شامل یادگیری الکترونیکی آموزش غیررسمی به عنوان پدیده محوری و شرایط علی (مدیریت آموزشی، شرایط مدرسان ، ویژگیهای محتوا، روشهای آموزشی و نوع ارتباطات و شرایط فراگیران)، شرایط مداخله گر ( موقعیت زمانی و مکانی ، درگیری فکری و کاری فراگیران، عدم وجود استاندارد اجرا، اطلاع سرپرستان از اهداف یادگیری کارکنان ، عدم احساس اجبار به گذراندن دورههای آموزشی و نظام ارزشیابی معیوب شرایط زمینه ای (پویایی در بهسازی منابع انسانی ، توسعه راهبردهای انگیزشی، توسعه فرهنگ سازمانی و وجود ثبات نسبی در سیاستگذاری سازمانی)، راهبردها و عوامل پیامدی در سطح سازمانی و فردی قرار گرفت.