حل مساله زمانبندی پروژه در حالت پایدار با محدودیت منابع و موعد تحویل بازه ای

مسئله زمانبندی پروژه در حالت چند وضعیتی با محدودیت منابع یکی از مسایل زمانبندی می باشد که مورد توجه محققان در سال های اخیر به دلایل راهبردی و کاربردی بودن این مسایل در ابعاد عملی و تئوری قرار گرفته است. در این پژوهش زمانبندی پروژه در حالت محدودیت منابع از هر دو نوع تجدیدپذیر و تجدید ناپذیر ضمن اینکه به دنبال کمینه کردن زمان و هزینه های اتمام پروژه که برگرفته از هزینه های متاثر از زمان تحویل فعالیت ها و منابع مصرفی می باشد به دنبال افزایش پایداری شبکه زمانبندی پروژه نیز می باشد تا با بهینه شدن زمان و هزینه پروژه فعالیت ها نیز با بیشترین پایداری ممکن برنامه ریزی و اجرا شوند. این مدل های ریاضی از نوع مسایل np-hard (دمیولمستر و هرلن، 2002) به حساب می آید و برای حل آن از الگوریتم های فراابتکاری از جمله ژنتیک2 و الگوریتم فاخته استفاده شده است و با آزمایشات تاگوچی به عنوان یک روش بهینه سازی آماری برای تنظیم پارامتر های ژنتیک2 و فاخته مورد استفاده قرار گرفته و سپس الگوریتم های مورد اشاره با استفاده از آزمون t با یکدیگر مقایسه و نتایج آن مورد بحث و تصمیم گیری قرار گرفته است.