بررسی ابعاد و زوایای اقتصادی-مدیریتی اکو توریسم، توریسم مذهبی-تاریخی و مدرن در ایران

توریسم یکی از رهیافت های مدیریتی کارامد در افزایش بهره وری اقتصادی در دنیای امروز است. دولت ها برای افزایش درآمدهای خود، رغبت فزاینده ای به مدیریت کارامد توریسم و افزایش مزیت های اقتصادی آن نشان داده اند. در ایران نیز بررسی راهکارها و شیوه های بهره-وری مناسب از ظرفیت های توریستی و مزیت های اقتصادی آن، از جمله ضروریات کشور به شمار می آید. با توجه به اهمیت شناخت رابطه میان ابعاد مختلف مدیریت توریسم یا ظرفیت های اقتصادی آن، پژوهش حاضر به بررسی این مساله پرداخته است که مدیران و مسئولان ذیربط نسبت به ابعاد مختلف توریسم شامل توریسم مذهبی-تاریخی، محلی و مدرن چه اولویت هایی در نظر دارند و ترجیحات بهره ورانه (اقتصادی) آنها بیشتر متمایل به کدام نوع از توریسم است. بدین منظور این پژوهش با روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه به بررسی ابعاد و زوایای اقتصادی-مدیریتی توریسم در ایران پرداخته است. نتایج نشان داد که رابطۀ تمام متغیرهای مستقل پژوهش با ابعاد اقتصاد توریسم (مذهبی-تاریخی، اکوتوریسم و مدرن) معنا‌دار بوده است. متغیرهای نظام تمایلات ارزشی با ضریب 0.130 و دین‌داری با ضریب 0.215 موثرترین متغیرها بر توریسم مذهبی-تاریخی هستند. متغیرهای فرهنگ و طبیعت با میزان تاثیر 0.183، موثرترین متغیرها بر اکوتوریسم هستند. در خصوص توریسم مدرن نیز متغیرهای نظام تمایلات ارزشی با میزان تاثیر 0.136، و حقوق و آزادی گردشگران با ضریب 0.176- موثرترین متغیرها محسوب می شوند.