شناسایی عوامل موثر بر انتقال آموزش در میان منابع انسانی دانشگاه‌های علوم پزشکی غرب کشور

هدف از این مطالعه کشف و آزمون عوامل موثر بر انتقال آموزش در میان منابع انسانی دانشگاه‌های علوم پزشکی غرب کشور در سال 94 – 95 می‌باشد.روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایشی است. تعداد 346 نفر به‌عنوان نمونه در پژوهش حاضر مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته با آلفای کرونباخ 0.87 می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss جهت انجام تحلیل عاملی اکتشافی با روش تحلیل با مولفه های اصلی و همچنین با نرم افزار smart pls جهت اعتباریابی نتایج صورت گرفت.نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی نشان داد که 2 بعد اصلی که متشکل از 5 عامل اصلی است بر انتقال آموزش ها به محیط کار در دانشگاه‌های علوم پزشکی موثر است. یکی از این ابعاد، بعد سازمانی ( که شامل عوامل: حمایت مافوق، خط مشی و سیاست های سازمانی است)، و دیگری بعد مدیریتی ( که شامل عامل ارزیابی عملکرد فرد، عامل بازخورد و عامل پاداش است) می باشد.نتایج به دست آمده بیان‌کننده این واقعیت است که در فرایند تاثیرگذار بودن آموزش‌ها در عملکرد کارکنان، بایستی به عواملی که بر اثربخشی انتقال آموخته ها به محیط کار موثر است توجه ویژه کرد؛ چرا که عدم توجه به این عوامل، نشان داده است که یادگیری‌ها به‌مرور زمان به فراموشی سپرده شده و نهایتاً درصد ناچیزی به محیط کار انتقال داده می‌شود و هزینه‌های بسیار زیادی تحمیل سازمان می‌گردد. همچنین عوامل استخراج‌شده در این مقاله یک حالت دو قطبی دارند که عدم توجه به عوامل استخراج‌شده این احتمال می‌رود که آن‌ها مانع انتقال آموزش‌ها به محیط کار شوند و یا با مطالعه و تجزیه‌وتحلیل نقش هر کدام می‌توانند تسهیل گر قوی به‌منظور انتقال آموخته‌ها به شغل شوند.