ارایه یک مدل ارزیابی کارآفرینی سازمانی با رویکرد مدل تعالی سازمانی (efqm) با استفاده از تکنیک یکپارچه‌سازی دیمتل و فرآیند تحلیل شبکه‌ای فازی (f.d.anp)

تغییرات و تحولات پر شتاب دنیای کنونی، نحوه رقابت شرکت‌ها را دگرگون ساخته و ذینفعان سازمانی را در مواجهه با دنیایی پر از چالش قرار داده است. در این محیط پر از تلاطم، کارآفرینی سازمانی قابلیتی است که به عنوان پدیده‌ای نوین در اقتصاد، می‌تواند نظام‌های امروزی را در این برهه حساس، نجات داده و نقش موثرتری در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا نماید. امروزه مدل‌های تعالی سازمانی نیز از نقش موثری در اشاعه عوامل کلیدی موفقیت سازمانی برخوردارند و بهبود عملکرد را به ارمغان می‌آورند. این مدل‌ها با ارایه معیارهای ارزیابی در دو بخش توانمندسازها و نتایج، خطوط راهنمایی برای سازمان‌ها ایجاد نموده اند تا آنها بتوانند پیشرفت و عملکردهای خود را در زمینه کیفیت و تعالی سازمانی اندازه‌گیری نمایند. پس با اتکا بر توانمندسازهای مدل تعالی سازمانی efqm می‌توان زیرساخت‌ها و قابلیت‌های مورد نیاز کارآفرینی سازمانی را ایجاد نمود. لذا پس از شناسایی عوامل موثر بر پیاده‌سازی کارآفرینی سازمانی، این ویژگی‌ها با توجه به ماهیت‌شان در 4 معیار اصلی رهبری، خط مشی و استراتژی، کارکنان و شراکت‌ها، منابع و فرآیندها که همگی از ارکان توانمندساز مدل efqm است، دسته‌بندی می‌شوند. این مقاله یک روش مدلسازی تحلیلی است که روابط بسیار کیفی میان عناصر کارآفرینی را عملیاتی می‌سازد. جهت تعیین روابط علی و معلولی و ضرایب وزنی اهمیت نسبی هر عنصر در مدل، از رویکرد یکپارچه‌سازی دیمتل‌فازی و مدل‌سازی فرآیند تحلیل شبکه‌ای فازی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که در سطح معیارهای اصلی، رهبری دارای بیشترین شدت اثرگذاری و معیار کارکنان دارای بیشترین ضریب وزنی اهمیت نسبی است. همچنین در بخش زیرمعیارها حمایت مدیریت ارشد از لحاظ ضریب وزنی اهمیت نسبی و شدت اثرگذاری رتبه نخست را به خود اختصاص داده است. مدل ارزیابی کارآفرینی سازمانی ارائه شده در پژوهش مدلی جامع است که قابلیت بکارگیری در سازمان‌های مختلف را دارد. این مدل در سازمان توسعه برق ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است.