رابطه بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی: نقش تعدیلگر توانمندسازی کارکنان

هدف این تحقیق بررسی نقش توانمندسازی کارکنان در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و تعهدسازمانی آنان است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بوده که به شیوه تمام شماری، تعداد 80 پرسشنامه بین پرسنل شاغل در بیمارستان امام حسن مجتبی (ع) شهرستان کلات توزیع شد. در این پژوهش ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ی، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1973)، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و میر (1990)،و پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1996) است. برای تعیین ضریب پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفاکرونباخ استفاده شده که مقدار ضریب بدست آمده برای سه پرسشنامه مذکور به ترتیب 85% ، 78% و 92% بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندگانه و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که کیفیت زندگی کاری با تعهدسازمانی در ارتباط بوده و بر آن اثر گذار است ، همچنین وجود رابطه بین کیفیت زندگی کاری با توانمندسازی کارکنان با احتمال 99 درصد شناسایی شده است . همچنین وجود رابطه معنادار بین توانمندسازی کارکنان و تعهد سازمانی با احتمال 99 درصد شناسایی شده است . علاوه بر این تاثیرات، یافته های تحقیق حاکی از تاثیر غیر مستقیم کیفیت زندگی کاری بر تعهدسازمانی است که این تاثیر با عدد 0.45 و با احتمال 99 درصد مشخص شده است.