ساختار تقاضای گروه‌های کالایی در مناطق شهری ایران (با استفاده از مدل رتردام،AIDS دیفرانسیلی،CBS وNBR)

هدف این مقاله بررسی چگونگی تصمیم‌گیری خانوارهای شهری در الگوی تخصیصی خود، با توجه به محدودیت بودجه است. چهار معادله سیستم دیفرانسیلی تقاضا (رتردام، aids دیفرانسیلی،cbs و nbr) در این مقاله، با استفاده از روش حداکثر راست‌نمایی با اطلاعات کامل(fiml) و با اعمال محدودیت‌های تیوریک تقاضا (فرض همگنی و تقارن اسلاتسکی) برآورد شده‌اند. نتایج شاخص‌های آماری و اقتصادسنجی نشان می‌دهد که مدل دیفرانسیلی تقاضای cbs بهترین مدل، در بین مدل‌های بررسی شده در این مقاله است. بر این اساس با استناد به مدل cbs به ارزیابی حساسیت قیمتی و درآمدی در گروه‌های مختلف و الگوی تخصیصی خانوارها در ایران پرداخته شده است. یافته‌های این تحقیق نشان دهنده آن است که دو گروه مبلمان و اثاثه و گروهحمل و نقل و ارتباطات دارای کشش درآمدی بزرگتر از یک می‌باشند و بعنوان کالای لوکس در سبد یک خانوار متوسط شناخته می‌شوند و سایر گروههای کالایی، جز گروههای کالایی ضروری شناخته می‌شوند. همچنین در این مقاله با سنجش کشش قیمتی جبرانی و کشش قیمتی غیرجبرانی گروههای کالایی ،کالاها از حیث مکمل هیکس-آلن و جانشین هیکس-آلن و همچنین از بعد جانشین ناخالص و مکمل ناخالص طبقه‌بندی شده‌اند . برای مثال مشاهده می‌شود که کشش خود قیمتی غیرجبرانی خوراک، 42/0 - است و سایر گروه‌های کالایی بعنوان مکمل ناخالص گروه خوراک شناخته می‌شوند.