ذهنیت فلسفی مدیران و سبک رهبری

نیاز به مدیریت و رهبری در زمینه همه فعالیت‌های اجتماعی محسوس و حیاتی است. رهبری سازمانی برای انطباق با تغییرات و به منظور بقا و رشد در محیط‌های متلاطم، مستلزم ویژگی‌های خاصی است که عموماً مدیران برای دستیابی به آن با مشکلاتی مواجه می‌شوند. در عصر حاضر، توانایی‌هایی چون قدرت نظم دادن به امور یعنی درک ارتباط امور جزیی به کل در زمینه‌ای وسیع، ارتباط برنامه‌های آنی به هدف‌های آتی، برخورداری از قدرت، ژرف‌نگری و تجزیه و تحلیل نظرات، کشف اصول و فرضیات اساسی در هر موقعیت، انعطاف‌پذیری بالا، پرهیز از نگرش یک بعدی به مسایل و نظرات و توجه به نظر دیگران بدون توجه به منبع آن برای هدایت کلی سازمان و افراد، جهت رسیدن به اهداف مورد توجه است و می‌تواند بر رفتار فردی، جامعه و بهبود عملکرد سازمان تاثیرگذار باشد.تفکر منطقی یا ذهنیت فلسفی مدیران بر تصمیمات و بر رفتار رهبری آنان تاثیر می‌گذارد، می‌توان از افراد با ذهنیت فلسفی متفاوت، رفتار یا سبک رهبری متفاوتی انتظار داشت. ذهنیت فلسفی ابزاری برای کمک به مدیران در تفکّر است. از مدیری که در تفکّر خود جامع، عمیق و قابل انعطاف است این انتظار، معقول به نظر می‌رسد که در اعمال خود تاثیری متفاوت نسبت به مدیری داشته باشد که تفکّرش، چنین کیفیاتی ندارد. بنابراین مدیران باید به منظور سازماندهی و هدایت منابع به نوع تفکّری که برحسب موقعیت‌های مختلف جامع، عمیق و قابل انعطاف باشد‏، مجهّز شوند.