فراتحلیل موانع موثر بر توسعه کارآفرینی ورزشی در ایران

تحقیق حاضر با هدف فراتحلیل موانع موثر بر توسعه کارآفرینی ورزشی در ایران و به دست آوردن یک نتیجه منسجم از بین پژوهش‌های متعدد انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی و فراتحلیل بود. جامعه آماری این پژوهش همه تحقیقات داخلی مربوط به موانع کارآفرینی ورزشی در ایران در بازه زمانی سال 1389 الی 1402 بود. از بین تحقیقات گزارش شده 44 پژوهش که معیارهای ورود به فرایند فراتحلیل را داشتند، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. تجزیه‌ و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم افزار cma3 و spss انجام شد. نتایج نشان داد اندازه اثر ترکیبی موانع کارآفرینی در مدل اثرات تصادفی براساس شاخص g هگز برابر 916/0 است که یک اندازه اثر بزرگ و معناداری محسوب می شود(001/< p، 62/12=z). نتایج آزمون کوکران (001/0>p، 90/1273) و نتایج شاخص مجذور i نشان دهنده ناهمگنی بین اندازه اثرها بدست آمد. لذا مطالعه زیرگروه ها مدنظر قرار گرفت و نتایج تحلیل نشان داد موانع رفتاری (962/4)، عمومی (741/2) و محیطی (351/2) بیشترین اندازه اثر را در عدم توسعه کارآفرینی ورزشی در ایران دارند. نتایج آزمون n ایمن از خطای روزنتال و نمودار فانل نیز نشان دهنده دقت و نبود خطای انتشار بود. براساس نتایج پژوهش، برنامه ریزی جهت به حداقل رساندن عوامل بازدارنده کارآفرینی ورزشی در سه بعد اصلی رفتاری، عمومی و محیطی می تواند نقش بسیار مهمی در ایجاد و گسترش کارآفرینی ورزشی داشته باشد. پیشنهاد می شود تشویق حامیان مالی به سرمایه‌گذاری در ورزش از طریق دولت با ایجاد مشوق‌هایی برای حامیان مالی از سوی سازمان ورزش در برنامه ریزی ها مدنظر قرار گیرد. ارتقای امنیت اجتماعی در میان صاحبان کسب‌وکارهای ورزشی (پوشش بیمه، شکست کسب‌وکار و بیکاری) با در نظر گرفتن مزایای مالی و ثبات مالیاتی به‌منظور مشارکت افراد ایده آفرین ورزشی در بخش خصوصی از طریق سازمان تامین اجتماعی صورت گیرد. با فراهم نمودن و ایجاد بسترهای فرهنگی، مدیریتی و اقتصادی مناسب برای حضور و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ورزش و سپردن امور مرتبط با ورزش در یک فضای رقابتی، پویا و شفاف به خصوصی‌سازی در ورزش پرداخته شود.