مقایسه بازده آموزش و تجربه در ایران و چین

نظریه منابع انسانی فرض می کند که درآمد شخصی افراد تابعی از آموزش و تجربه آنهاست، بنابراین نابرابری در توزیع درآمد را باید در نابرابری های آموزشی جستجو کرد. آموزش فرایندی پویاست که مهارت و توانمندی نیروی انسانی، بازدهی او و در نتیجه درآمد فرد و جامعه را افزایش می دهد.در پژوهش حاضر، براساس نظریه منابع انسانی که تغییرات درآمد را تابعی از سطح تحصیل و تجربه می داند و فرض می کند که سطح درآمد عمدتاً توسط دو متغیر آموزش و تجربه تعیین می شود، برای توجیه تغییرات درآمد شخصی افراد با توجه به نظریه منابع انسانی دو مدل نیمه لگاریتمی و لگاریتمی متعالی با 3000 داده جمع آوری شده از چهار نوع بخش آموزشی دولتی، آموزشی خصوصی، و غیرآموزشی دولتی و غیرآموزشی خصوصی مربوط به آبان ماه 1386 (داده های مقطعی) با استفاده از نرم افزار eviews5 به روش ols برآورد شد و مورد آزمون قرار گرفت. ضمن بررسی سازگاری آن با نظریه منابع انسانی فرضیه های زیر آزمون و تایید شد.1.بازده آموزش در ایران از چین بیشتر است.2.بازده تجربه در ایران از چین بیشتر است.3.در ایران و چین درآمد مردان در شرایط یکسان تحصیل و تجربه از درآمد زنان بیشتر است.