اقتصاد نهادگرایی جدید (Nie)، پایه ای برای توسعه آسیای شرقی

تجربه توسعه شرق آسیا نشان داده که کلید موفقیت این کشورها، در ایجاد ترکیبی مناسب از شرایط و زمینه های داخلی برای توسعه با الزامات و اصول حاکم بر نظام بینالملل نهفته است. در واقع این کشورها با الگوبرداری از ژاپن به منزله کشور پیشرو شرق آسیا در امر توسعه، زمینه ها و بسترهای داخلی لازم برای توسعه ملی را فراهم نمودند و به طور کلی، توسعه را با مشروعیت نظام خود پیوند زده و آن را به شرط بقا نظام خویش تبدیل کردند. عامل اساسی در پیشرفت کشورهای شرق آسیا توجه جدی و پیگیری همه جانبه اصولی است که سیاستگذاران این کشورها برای طی کردن مسیر توسعه خود در نظر گرفتهاند. در تجربه توسعه آسیای شرقی، دولتهای توسعه خواه نقش فعالی را نه تنها در انباشت سرمایه و توزیع سرمایه گذاری در بخشهای مختلف بازی کردهاند؛ بلکه در کنترل تامین مالی بازار، سیاست های مالیاتی، قیمتگذاری و تعیین مقررات برای روابط میان صنایع داخلی و اقتصاد بینالمللی نقش استراتژیک داشته اند. در واقع دولت با پررنگ کردن نقش توسعهای خود علاوه بر کمک به سرمایه، مکانیزم بازار را به نوعی عهدهدار شد. علاوه بر آن عوامل دیگر در سطح تحلیلی، در توسعه آسیای شرقی نقش داشتهاند. این مقاله با استفاده از چارچوب تیوریک اقتصاد نهادگرایی جدید (nie) و چهار سطح تحلیل الیور ویلیامسون به تبیین توسعه در تجربیات کشورهای آسیای شرقی میپردازد.