تحلیل و تبیین عوامل موثر بر ترک خدمت دانشگران صنعت ict کشور

در سالیان اخیر، یکی از نگرانی های اصلی سازمان های دانش بنیان، افزایش تمایل دانشگران به ترک خدمت داوطلبانه می باشد. اساس این نگرانی در سیال بودن دانش و تخصص دانشگران است که توسعه و نگهداشت آنها در سازمان را دشوار می سازد. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل عوامل اثرگذار بر ترک خدمت کارکنان دانش محور در صنعت ict کشور می باشد. پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و ازحیث طرح تحقیق و روش جمع آوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را 118 نفر از دانشگران پنج شرکت مورد مطالعه تشکیل می دهند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه 45 سوالی است که در طیف پنج درجه ای لیکرت تنظیم شده است. برای بررسی میزان پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد که مقدار 873/. بیانگر پایایی مناسب پرسشنامه است. ضریب روایی پرسشنامه نیز با استفاده از سیگمای شمارشی محاسبه گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار spsswin22 تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که عامل ویژگی های شغلی با میانگین 69.5 درصد دارای بیشترین تاثیر در نارضایتی شغلی و به تبع آن ترک خدمت سازمان می باشد. همچنین عوامل مدیریتی با میانگین 61.9 ، فرهنگ سازمانی با میانگین 54.2، رویه منابع انسانی با میانگین 46.6 ، شوک های کاری با میانگین 36.4 و وسوسه گری مشتریان با میانگین 34.7 از دیگر عوامل اثرگذار در ایجاد انگیزه ترک خدمت دانشگران در صنعت ict می باشند.