تعیین شاخص ترکیبی سنجش محرومیت در شهرستان‌های منطقه سه آمایش سرزمین بر اساس شاخص‌های قانون استفاده متوازن کشور

محرومیت ازجمله مسائل و مشکلاتی است که در اکثر کشورها برای برنامه ریزان دولتی وجود داشته و اینکه دولت‏ها برای حل و یا کاهش آن چه راهکارهای را باید اتخاذ کنند، ازجمله مسائل مطرح و مشکل‌آفرین برای آنان است. هدف این پژوهش رتبه‌بندی شهرستان های منطقه ای 3 آمایش سرزمین (کرمانشاه، همدان، ایلام و لرستان) از نگاه درجه محرومیت بر اساس 24 شاخص قانون استفاده متوازن است. در این تحقیق برای وزن دهی شاخص های از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و برای رتبه‌بندی شهرستان ها از نگاه درجه محرومیت از روش تاپسیس استفاده ‌شده است. نتایج نشان می دهد که از میان 24 شاخص مورد نظر شاخص های نرخ بیکاری، باسوادی و بهره‌مندی روستا ها ازآب آشامیدنی سالم، بیشترین اثرگذاری را در تعیین درجه محرومیت شهرستان ها دارا هستند. همچنان شهرستان‏های اسلام‌آباد غرب، ثلاث باباجانی و دوره (چگنی) به ترتیب هر یک با ضرایب 0.474، 0.460 و 0.404 در رتبه‏های اول، دوم و سوم از نظر محرومیت بر اساس شاخص های مرتبط با قانون متوازن محسوب میشوند. شهرستان‏های دره شهر، بهار و ایوان به ترتیب هریک با ضرایب 0.038، 0.036 و 0.032 در جایگاه چهل و دوم، چهل و سوم و چهل و چهارم قرارگرفته ‌اند. بنابراین، شورای برنامه ریزی و توسعه استان های منطقه سه می بایست اعتبارات قانون متوازن استانی را جهت شتاب بخشیدن به کاهش محرومیت در شهرستا ن های مزبور در حوزه طرح ها و پروژه های اشتغالزا، آموزش مهارت های انسانی و ارتقای زیرساخت های آموزشی و بهره مندی روستاها از آب آشامیدنی اختصاص دهند