بررسی تاثیر آموزشِ منابع انسانی بر توسعه فناوری و اقتصادی جوامع )با تاکید بر جامعۀ ایران)

آموزشِ منابع انسانی عامل کلیدی در فرایند رشد و توسعه ی فناوری و اقتصادی جوامع است. تامین سرمایه ی انسانی مستلزم انجام آموزش صحیح می باشد. آموزش صحیح از یک سو قابلیت نیروی انسانی را ارتقاء می بخشد و از سوی دیگر نیروی کار را برای استفاده بهتر از فناوری جدید تولید، مهیا می سازد و به این ترتیب راه رشد و توسعۀ فناوری و اقتصادی را برای کشورها هموار می کند. هدف این مقاله، ارائه ی تصویری از تاثیر آموزش منابع انسانی بر توسعۀ فناوری و اقتصادی جوامع می باشد. از آنجا که تمرکز این مطالعه بررسی سه نظریه سرمایۀ انسانی، همگرایی و نظریۀ تعامل با تغییرات تکنیکی همراه با تطبیق آنان در جوامع مختلف از جمله ایران می باشد لذا با توجه به نوع رویکرد آن، روش توصیفی و مقایسه ای برای این مقاله انتخاب شده است؛ یافته های این مطالعه بیانگر تاثیر معنی دار هر سه نظریه بر توسعه و رشد اقتصادی جوامع توسعه یافته بوده است. همچنین جدی نگرفتن تاثیر آموزش و تربیت نیروی انسانیِ ماهر از مهمترین عوامل پایین بودن سطح رشد توسعۀ فناوری جوامع درحال توسعه است؛ بنابراین شایسته است که با توجه به جمعیتِ روزافزون جوان در جامعه ی ایران و نیاز مبرم کشور به رشد و افزایش تولید، توجه جدی به ارتقاء سطح و کیفیت آموزش صورت گیرد.