نقش و کاربرد ابزارهای اقتصادی در کاهش آلودگی‌های محیط‌زیست

انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از مصرف انرژی، طی سال های اخیر، در ایران و جهان افزایش قابل‌توجهی داشته است. افزایش تقاضای جهانی انرژی از سوخت‌های فسیلی نقش مهمی در روند صعودی انتشار co2 دارد. با بسط و گسترش معضلات محیط‌زیستی ناشی از فعالیت های بشر مشخص شده است که فعالیت های اقتصادی بدون توجه به محدودیت‌های محیط زیست نمی توانند ادامه پیدا کنند. به همین دلیل استفاده از سازوکارهای بازار و ابزارهای اقتصادی و همچنین قانون و مقررات برای استفاده عقلایی از مواهب منابع طبیعی در کانون توجه بسیاری از دولت‌های جهان قرار گرفته است. طبق مطالعات گذشته، ابزارهای اقتصادی کارآمدترین راه‌حل را برای کنترل و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ارائه می دهند که دو فرم اصلی این ابزارها شامل مالیات بر آلودگی و مجوزهای قابل‌مبادله می‌شود. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله بیشتر اسنادی- تحلیلی است که سعی بر آن شده است با توجه به اسناد و قوانین و مقررات به ضرورت و نقش ابزارهای اقتصادی در کاهش آلودگی‌های محیط‌زیست تاکید شود. در واقع در این تحقیق مفاهیم و ابزارهای اقتصادی موثر در کاهش آلودگی‌های محیط‌زیستی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و به نقش این ابزارهای اقتصادی در نیل به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و جایگاه آن‌ها در نظام برنامه ریزی کشور پرداخته شده است.