بررسی شاخص‌های مزیت نسبی در راستای توسعه صادرات محصولات کشاورزی استان اصفهان

ارزش افزوده بخش کشاورزی در کشور همواره سهم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است، از این‌رو بررسی مزیت نسبی صادرات محصولات این بخش ضروری به نظر می‌رسد. با توجه به موقعیت اقلیمی و جغرافیایی استان اصفهان و استعداد این منطقه در تولیدات محصولات کشاورزی، پژوهش حاضر بر آن است تا مزیت نسبی صادرات محصولات کشاورزی را در استان اصفهان مورد بررسی قرارداده و با استفاده از شاخص‌های rca، rsca و مزیت نسبی به تحلیل مزیت نسبی محصولات کشاورزی استان اصفهان در طول دوره 1395-1391بپردازد. نتایج نشان داد که استان اصفهان در محصولات زراعی، یونجه و سبزیجات گلخانه‌ای به ترتیب با مزیت نسبی 30/26 و 22/31 در جایگاه بالا قرار گرفته‌اند و در محصولات باغی به، انار و سیب با 7/28، 3/79 و 3.45 بالاترین مزیت نسبی را به خود اختصاص داده است. همچنین استان اصفهان نسبت به خاورمیانه در محصولات زراعی خربزه و چغندرقند به ترتیب با مزیت نسبی 8.54 و 5.48 در جایگاه بالا قرار گرفته‌اند و در محصولات باغی محصول به با مزیت نسبی 72.97 بالاترین مزیت نسبی را به خود اختصاص داده است. و در نهایت استان اصفهان نسبت به جهان در محصولات زراعی خربزه و ذرت‌علوفه‌ای به ترتیب با مزیت نسبی 60/14 و 07/6 در جایگاه بالا قرار گرفته‌اند و در محصولات باغی محصول بادام و سیب با مزیت نسبی 19.20 و 79.17 بالاترین مزیت نسبی را به خود اختصاص داده است. پیشنهاد می‌شود که در محصولاتی که استان اصفهان دارای مزیت نسبی نمی‌باشد موانع و مشکلات آن بررسی تا در صورت امکان زمینه افزایش مزیت نسبی این محصولات فراهم گردد.