مقدمه‌ای بر استراتژی توسعه منطقه‌ای (rds) (با تاکید بر تجارب ایرلند شمالی، استونی، موراویای جنوبی و کردستان عراق )

استراتژی توسعه منطقه‌ای (rds)، به عنوان یکی از دستاوردهای نوین و کارآمد جهت دستیابی به توسعه و تعادل منطقه‌ای است. این استراتژی به منظور از بین بردن اختلاف ساختاری منطقه‌ای و ایجاد فرصت برابر برای تمامی مناطق طرح گردیده و به مثابه ابزاری برای ایجاد و بقای جوامع پایدار شناخته می‌شود. این پژوهش بر آن است تا ضمن معرفی و شناسایی ابعاد و زوایای وجودی یکی از آخرین دستاوردهای توسعه‌مند نمودن مناطق؛ جهت تعمیق در حیطه کارکردی و جایگاه آن؛ به بررسی تجارب مناطقی که طرح rds را اجرا نموده‌اند، بپردازد. مناطق مورد مطالعه شامل ایرلند شمالی، موراویای جنوبی، استونی و کردستان عراق بوده است. بدین منظور طرح‌های تهیه شده در مناطق مذکور در بخش‌های رویکرد اصلی سند، اهداف، مراحل و نتایج مورد مطالعه قرار گرفتند. بنابراین با توجه به زمینه‌های مشترک و همپوشانی‌های مابین طرح‌های فوق می‌توان بیان داشت، تهیه و اجرای موفقیت‌آمیز rds می‌تواند با تقویت رقابت‌پذیری و جهت دادن به جریان‌ها، موجبات کاهش نابرابری منطقه‌ای، افزایش کارایی فضا و توسعه متوازن منطقه‌ای را فراهم می‌نماید.به عبارتی از مهم‌ترین نتایج و ثمرات به‌کارگیری راهبرد توسعه منطقه‌ای، اطمینان از توجه به تمام عوامل دخیل در توسعه منطقه مورد نظر و همچنین توجه به مجموعه‌ روابط و ارتباطات درونی و بیرونی که به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم توسعه‌ منطقه تحت تاثیر آن‌هاست و بالتبع شناسایی چالش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، امنیتی و.... می‌باشد.