تحلیل هم‌جمعی از کیفیت زندگی منطقه‌ای در ایران

این پژوهش با استفاده از تکنیک‌های هم‌انباشتگی و تحلیل علیت گرنجر به بررسی روابط بین شاخص‌های کیفیت زندگی با هم می‌پردازد. نتایج آزمون تکنیک هم‌انباشتگی که به بررسی ارتباط بلندمدت بین متغیرها می‌پردازد، نشان می‌دهد که در میان شاخص‌ها بیشترین رابطه بلندمدت به ترتیب متعلق به نرخ اشتغال بوده است. نتایج آزمون گرانجر که در زمینه تصمیم‌گیری در رابطه با جهت علیت بین دو متغیر می‌باشد، نشان می‌دهد که رابطه علّی معناداری میان رشد اقتصادی مناطق و اشتغال با سایر شاخص‌های کیفیت زندگی در استان‌های ایران وجود دارد؛ درحالی‌که این رابطه همکنون به طور عکس معنادار نبوده است. بهبود در رشد اقتصادی مناطق و اشتغال می‌تواند در بلندمدت منجر به بهبود کیفیت زندگی به طور معنادار شود، اما این رابطه به طور عکس هم اکنون برقرار نیست، در نتیجه به نظر می‌رسد در حال حاضر با توجه به نتایج این مطالعه باید توجه ویژه‌ای به رشد اقتصادی در سیاست‌های منطقه‌ای نسبت به دیگر شاخص‌ها در میان استان‌ها داشته باشیم.