رابطۀ تاثیر سبک‌های دلبستگی بر کمال‌گرایی مثبت و منفی، خشم و سازگاری هیجانی در دانشجویان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطۀ تاثیر سبک های دلبستگی بر کمال گرایی مثبت و منفی، خشم و سازگاری هیجانی در دانشجویان است. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 93-1392 بودند. از میان آنان 234 نفر به شیوۀ تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مقیاس دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، 1987)، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی (تری شورت و همکاران، 1995)، پرسشنامۀ کنترل خشم (ضیاءالدین رضاخانی، 1389) و پرسشنامۀ سازگاری هیجانی (رینالدز، 2001) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد سبک های دلبستگی ناایمن (اجتنابی، دوسوگرا) فقط برای کمال گرایی منفی و برای سبک دلبستگی دوسوگرا فقط نسبت به خشم و برای سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا نسبت به سازگاری هیجانی توان پیش بینی دارد (0/05>p). الگوهای دلبستگی، تعیین کنندۀ بسیاری از رفتارها، عواطف و مناسبات بزرگسالان است، برای تکوین شخصیت ضروری و پایه ای برای سلامت روانی است. بنابراین نتایج این پژوهش با تاکید بر اهمیت تعامل در دوران کودکی و تاثیر آن بر رشد و سلامت روانی در بزرگسالی، پیش زمینه هایی برای انجام مشاورۀ روان شناسی خواهد بود.