مقایسۀ اثربخشی زوج‌درمانی شناختی ـ رفتاری و زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی زوجین متعارض شهر اصفهان

هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی ـ رفتاری (cbct) و زوج درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد (act) بر صمیمیت زناشویی زوجین متعارض شهر اصفهان بود. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی، پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعۀ آماری، شامل کلیه زوجین متعارض بودکه در سال 1395 به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری، از نوع داوطلبانه بود. 90 نفر (زن و شوهر)، در سه گروه قرار گرفتند. هر دو گروه آزمایش، دوازده جلسه درمان را یکبار در هفته به مدت 90 دقیقه دریافت کردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه صمیمیت زوجین اولیاء و همکاران (1388) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspss و روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو رویکرد زوج درمانی، تغییرات معناداری در صمیمیت زناشویی در مرحله پس آزمون ایجاد کردند(p<0/05). همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از آن بود که بین میزان اثربخشی دو رویکرد زوج درمانی بر صمیمیت زناشویی تفاوت معنادار وجود ندارد. بر حسب نتایج حاصل از این پژوهش، دو رویکرد زوج درمانی، تغییرات معناداری در صمیمیت زناشویی ایجاد کردند و بین اثربخشی این دو روش درمانی تفاوت معناداری وجود نداشت. لذا نتیجه این پژوهش، حمایتی تجربی برای هر دو درمان در جهت افزایش صمیمیت زناشویی فراهم می کند.