اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی زنان افسرده

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی زنان افسردۀ شهر اصفهان بود. پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و پیگیری است. جامعۀ آماری این پژوهش همۀ زنان افسرده با نارضایتی زناشویی مراجعه کننده به مراکز روان شناختی بودند که 40 نفر از آنها با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروهها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر میزان رضایت زناشویی ارزیابی شدند. بدین منظور قبل و بعد از مداخله (10 جلسۀ دوساعته)، همچنین بعد از یک دورۀ سه ماهۀ پیگیری، به پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 1987) و در یک مرحله پرسشنامۀ افسردگی (بک، 1979) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دهندۀ افزایش رضایت زناشویی کلی در مرحلۀ پس آزمون و پیگیری بوده است (002/0>p ). یافته های این پژوهش نشان می دهد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رضایت زناشویی کلی زنان افسرده است.