تاثیر مشاورۀ مسیر شغلی با رویکرد حکایتی بر انطباق‌پذیری مسیر شغلی دانشجویان نابینا

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاورۀ مسیر شغلی با رویکرد حکایتی کوکران بر انطباق پذیری مسیر شغلی دانشجویان نابینا انجام شد که روش پژوهش آن نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری دانشجویان نابینای دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد خوراسگان در سال تحصیلی 93ـ1392 بود.30 نفر از دانشجویان نابینا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوۀ تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش هفت جلسۀ سه ساعته مشاورۀ مسیر شغلی با رویکرد کوکران دریافت کردند. داده ها با استفاده از مقیاس انطباق پذیری مسیر شغلی (ساویکاس و پورفلی، 2012) گردآوری و با استفاده از آزمون کواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که این مداخلۀ مشاوره ای بر ابعاد دغدغه، کنترل و کنجکاوی موثر بوده است (0.01 >p) در حالی که تاثیر معناداری بر بعد اعتماد نداشته است. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که مشاورۀ مسیر شغلی با رویکرد حکایتی کوکران بر انطباق پذیری مسیر شغلی دانشجویان نابینا موثر است.