اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم‌ سرای سالمندان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان بود. نمونه از بین تمام زنان سالمند مقیم سراهای سالمندان شهرستان شهریار با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی دردوگروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. سپس گروه آزمایش در ده جلسۀ دو ساعته (دو جلسه در هفته) معنادرمانی گروهی شرکت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارگردآوری اطلاعات، مقیاس تجدیدنظر شدۀ احساس تنهایی (راسل و همکاران،1980) بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون کواریانس استفاده شد. یافته های این مطالعه نشان داد که معنادرمانی گروهی، احساس تنهایی را در گروه آزمایشی به طور معناداری کاهش داده است (0/001>p). باتوجه به این مطالعه می توان گفت معنادرمانی گروهی بر کاهش احساس تنهایی زنان سالمند موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود درمان هایی ازاین دست برای ارتقای سلامت روان سالمندان استفاده گردد.

The Effectiveness of Group Logotherapy on the Sense of Loneliness of Elderly Women Resident in Nursing Home

The purpose of this study was to determine the effectiveness of group logotherapy on the sense of loneliness of elderly women resident in nursing homes. The sle was selected from all elderly women resident in nursing homes in Shahriyar County using convenience sling and then participants were randomly assigned to an experimental and a control group. Then the experimental group received 10 sessions of group logotherapy for 5 weeks (a two hour session, twice a week) while the control group did not receive any intervention. Our data collection instrument was the Revised Loneliness Scale (Russell et al,1980) and a covariance was used for data analysis. The findings of this study showed that group logotherapy significantly decreased the sense of loneliness in experimental group (P<0/001). Accordingly, we can say that group logotherapy is effective in reducing the sense of loneliness of elderly women and so professionals can apply treatments of this kind to promote mental health of the elderly.