تاثیر سنوات تحصیلی، روان‌رنجوری و راهبردهای یادگیری خودنظم‌دهی بر فرسودگی تحصیلی: آزمون یک مدل مفهومی

 این مطالعۀ توصیفیبا هدف بررسی تاثیر سنوات تحصیلی، روان‌رنجوری و راهبردهای یادگیری خودنظم‌دهی برفرسودگی تحصیلی برای آزمون یک مدل نظری انجام گرفت. جامعۀ آماری مطالعه، تمامیدانشجویان مقاطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اشکذر به حجم 1162نفر بود. نمونۀ تحقیق 290 نفر از این دانشجویان را شامل شد که با روش نمونه‌گیریخوشه‌ای انتخاب شدند. مقیاس روان‌رنجوری (کاستا و مک‌کری، 1992)، پرسشنامۀ راهبردهایانگیزشی برای یادگیری (پینتریچ و دی‌گروت، 1990) و پرسشنامۀ فرسودگی تحصیلی (برسوو همکاران، 2007) ابزارهای پژوهش و آزمون‌های همبستگی ساده و تحلیل مسیر روش‌هایآماری مورد استفاده بودند. نتایج مطالعه، همسو با فرضیه‌ها نشان داد که سنواتتحصیلی (05/0>p) و روان‌رنجوری (01/0>p) به شکلی مثبت و خودکارآمدی (01/0>p)، ارزشگذاری درونی (01/0>p) و خودتنظیمی(05/0>p) به شکلی منفی بر فرسودگی تحصیلی تاثیردارند. همچنین توان متغیر خودتنظیمی در میانجیگری تاثیر عوامل روان‌رنجوری (05/0>p)، خودکارآمدی (01/0>p) و ارزشگذاری درونی (05/0>p) بر فرسودگی تحصیلی به تایید رسید. در مجموع58 درصد واریانس فرسودگی تحصیلی را این متغیرها تبیین می‌کند.