تاثیر آموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی دختران و پسران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر

 هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیرآموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی پسران و دختران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر است. روشپژوهش نیمه‌تجربی به‌صورت پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀدانش‌آموزان کم‌توان ذهنی پایۀ اول، دوم و سوم ابتدایی شهر اصفهان و روش نمونه‌گیری،خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی بود. نمونۀ این پژوهش 40 کودک کم‌توان ذهنی بود که به‌طورتصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش (10 دختر، 10 پسر) و گواه (10 دختر، 10 پسر)قرار گرفتند. ابزار پژوهش عبارت از مقیاس رفتار سازشی واینلند (دال، 1965) بود. پساز اجرای پیش‌آزمون بر روی دو گروه گواه و آزمایش، کودکان کم‌توان ذهنی گروه آموزش8 جلسۀ یک‌ساعته بازی‌های گروهی را در مدرسه آموزش دیدند و سپس پس‌آزمون بر روی هردو گروه انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش بازی‌های گروهی بررفتار سازشی این کودکان، موثر بوده است (0001/0p<). ضمن اینکه بیندو گروه دختر و پسر در میانگین نمرات پس‌آزمون رفتار سازشی مقیاس رفتار سازشی واینلند تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایجاین پژوهش نشان می‌دهد که آموزش بازی‌های گروهی قادر به افزایش رفتار سازشی دانش‌آموزانکم‌توان ذهنی است.