اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر استرس و سبک فرزندپروری والدین

 هدف از مطالعۀ حاضر ارزیابی اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر کاهش استرس‌های والدینی و سبک فرزندپروری آنان است. روش پژوهش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون تک‌گروهی است. جامعۀآماری را والدین دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی شهر تهران تشکیل می‌دادند که از بینآنها والدین 33دانش‌آموز به شیوۀ در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامۀمیزان استرس‌های والدین (شکوهی‌یکتا و پرند، 1386 ب) و روش‌هایفرزندپروری (شکوهی‌یکتا و پرند، 1386) بودند. والدین در کارگاههای آموزشیتربیت کودک اندیشمند شرکت کردند. والدین در این کارگاهها در زمینۀ استفاده از روشحل‌ مساله برای تغییر فرایند شناختی خود در رویارویی با رفتارهای چالش‌برانگیز کودکان وواکنش مناسب نسبت به رفتار کودکان خود آموزش دیدند. کارگاهها به مدت 10 جلسۀدوساعته و یک روز در هفته برگزار می‌شدند. از والدین توسط پرسشنامه‌ها قبل از شروع کارگاه، پیش‌آزمون و همچنین در پایان دورۀ آموزشی پس‌آزمونگرفته شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (55/0=2η، 05/0p<) نشان داد کهآموزش در بهبود 3 مولفه تنبیه و توبیخ، توصیۀ بدون توضیح و حل مساله تاثیر معناداری داشته است. لذا می‌توان نتیجه گرفت که از آموزش حل مساله به والدین به‌عنوانشیوه‌ای برای بهبود روش‌های تربیتی آنان در تربیت کودکان می‌توان استفاده کرد.