بررسی نقش تعدیلی شخصیت بین عدالت سازمانی ادراک‌شده و رفتارهای مدنی سازمانی

 هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلی پنج عامل بزرگ شخصیت برارتباط بین عدالت سازمانی ادراک‌شده و رفتار مدنی سازمانی است. نمونۀپژوهش 148 نفر از کارکنان یک مجموعۀ اداری بودند که به شیوۀ نمونه‌گیری دردسترس انتخابشدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیت (دنوی واوزوالد، 2012)،پرسشنامۀ عدالت سازمانی (شیبااوکا و همکاران، 2010) و پرسشنامۀ رفتار مدنی سازمانی(لی و آلن، 2002) بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی تجزیهو تحلیل شدند. نتایج نشان داد که وظیفه‌شناسی، رابطۀ بین عدالت توزیعی ورفتارهای مدنی ـ سازمانی معطوف به سازمان را تعدیل می‌کند و همچنین برونگرایی وتوافق‌پذیری، رابطۀ عدالت بین‌فردی را با رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمانتعدیل می‌نمایند. تحلیل رگرسیون تعقیبی نشان داد که وقتی وظیفه‌شناسی و برونگراییبالاست، رابطه معنادار مثبتی بین عدالت توزیعی و بین‌فردی ورفتارمدنی سازمانی معطوف به سازمان وجود دارد، اما وقتی توافق‌پذیری بالا است، افزایشعدالت بین‌فردی منجر به کاهش رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان می‌شود. نتایجاین پژوهش نشان داد که پنج عامل بزرگ شخصیت از مجموعه عواملی هستند که لازم است درهنگام مطالعه رابطه عدالت سازمانی با رفتارهای انسان در محیط کار مورد توجه قرارگیرند.