پیش‌بینی سلامت عمومی براساس تصویر بدنی، استرس و ویژگی‌های شخصیتی

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی سلامت عمومی در دانشجویان براساس تصویر بدنی، استرس و ویژگی‌های شخصیتی بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود. 200 نفر از دانشجویان رشته‌های مختلف دانشگاه تبریز به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس رویدادهای زندگی (پیکل و همکاران، 1975)، پرسشنامه چندبعدی روابط بدن ـ خود (کش، 1994)، آزمون شخصیتی (آیزنگ، 1985) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندگانه به شیوه گام به‌گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که همبستگی معناداری بین فشارهای روان‌شناختی و سلامت روانی و عمومی دانشجویان وجود دارد، ولی بین فشارهای روان‌شناختی و تصویر بدنی و سه عامل شخصیتی همبستگی معناداری وجود نداشت. همچنین، همبستگی منفی معناداری بین سلامت عمومی و نِوْروزگرایی و همبستگی مثبت معناداری بین سلامت عمومی و برون‌گرایی وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به‌گام نشان داد فقط سه متغیر نِوْروزگرایی، تصویر بدنی و استرس روانی قادر به پیش‌بینی سلامت روانی و جسمی دانشجویان هستند (001/0 > p). همچنین، برون‌گرایی و روان‌پریشی پیش‌بین سلامت روانی دانشجویان نبودند.