نقش عوامل موثر در گرایش به خودکشی دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه

هدف این پژوهش، بررسی رابطه گرایش به خودکشی با متغیرهای جمعیت‌شناختی، رضایت از زندگی، سابقه رویدادهای ناراحت‌کننده و وابستگی به مواد، عوامل خانوادگی، رابطه با جنس مخالف و مشارکت در فعالیت گروهی بود. لذا، در یک مطالعه همبستگی، از جامعه آماری دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شاهین‌شهر در سال تحصیلی 90ـ1389 تعداد 415 دانش‌آموز به شیوه تصادفی متناسب با حجم انتخاب و با مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) مقیاس «گرایش به خودکشی»، فرم ایرانی پرسشنامه بالینی نوجوانان میلون (maci-ir؛ مهرابی، 1389) و پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی و خانوادگی ارزیابی شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از رابطه معنادار اکثر متغیرهای مورد بررسی با گرایش به خودکشی بود (05/0p < ). ولی نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد متغیرهای رضایت از زندگی، شدت اتفاق ناراحت‌کننده، سابقه خانوادگی خودکشی، داشتن دوست پسر، تحصیلات مادر و بیماری روانی مادر در مجموع 2/42 درصد از گرایش به خودکشی نوجوانان دختر را پیش‌بینی می‌کند (05/0p < ). نتایج حاصل از این پژ‍‍وهش بر نقش حوادث شدید، سابقه خودکشی در خانواده، سطح تحصیلات مادر، بیماری روانپزشکی پدر و رابطه با دوست پسر در گرایش به خودکشی تاکید داشت.