رابطه دینداری و حمایت اجتماعی با رضایت از زندگی دانشجویان دانشگاه

هدف از این پژوهش بررسی رابطه دینداری وحمایت اجتماعی با رضایت از زندگی در میان دانشجویان بود. نوع پژوهش، همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد تهران واحد علوم و تحقیقات که در سال 1391 بودند، تشکیل می‌داد. به این منظور 193 نفر از دانشجویان دختر و پسر (107 دختر و 86 پسر) به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. پس از پرسشنامه‌های ناقص، شامل 151 دانشجو شد (66 پسر و 85 دختر) به‌دست آمد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های دینداری (آذربایجانی، 1382)، حمایت اجتماعی (اسمیت و همکاران، 1988) و رضایت از زندگی (دینر و همکاران،1990) بود. برای تحلیل داده‌ها از رگرسیون چندمتغیره با روش ورود و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی بر روی رضایت از زندگی تاثیر مثبت و معناداری دارد (01/0 > p) دینداری نیز بر رضایت از زندگی تاثیر مثبت و معناداری دارد (01/0 > p). حمایت اجتماعی پیش‌بینی‌کننده‌ای قوی‌تر، نسبت به دینداری، از رضایت از زندگی در دانشجویان بود. با توجه به یافته‌ها می‌توان بیان داشت که حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در رضایت از زندگی دانشجویان دانشگاه ایفا کند.