مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل‌ مساله و هوش ‌هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش‌آموزان پسر دبیرستانی

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل‌ مساله و آموزش هوش‌ هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش‌آموزان پسر دبیرستانی اجرا شد. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری همه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر قرچک در سال تحصیلی 91ـ1390 بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 45 دانش‌آموز پسر با پرخاشگری بالا به وسیله آزمون پرخاشگری (باس ‌و پری، 1992) انتخاب شدند. براساس طرح آزمایشی، دانش‌آموزان در سه گروه 15 نفره قرار گرفتند. یک گروه آموزش مهارت حل‌ مساله و دیگری آموزش هوش‌ هیجانی را در 6 جلسه 2 ساعته دریافت کردند و گروه سوم به‌عنوان گروه گواه، آموزشی دریافت ننمودند. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t تحلیل گردید و نتایج داده‌های حاصل از پیش‌آزمون و پس‌آزمون نشان داد که آموزش هر دو روش حل ‌مساله و هوش‌هیجانی به‌طور معناداری با کاهش میزان پرخاشگری در بین دانش‌آموزان پسر ارتباط دارند (05/0 > p) و در دو نوع آموزش با یکدیگر تفاوت معنی‌دار وجود ندارد. همچنین در خرده‌‌‌مقیاس‌های پرخاشگری نیز گروهها با هم مقایسه شدند و نتایج داده‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون نشان داد که در مقایسه دو نوع روش آموزشی در خرده‌مقیاس‌ها تفاوت معنی‌دار بود (05/0 > p).