تاثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت جنسی و زناشویی در زوج‌های جوان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی و رضایت جنسی زوج‌های جوان اجرا شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و طرح پژوهش دو گروهی (آزمایش و گواه) با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش همه زوج‌های مراجعه‌کننده به یک مرکز مشاوره در مشهد بودند که از میان آنان نمونه‌ای شامل 36 زوج (72 نفر) به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. 36 زوج بر اساس چهار ملاک سابقهازدواج،سطح تحصیلات، سن، و نمره سلامت روانشناختی انتخاب شدند. سپس، زوج‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (18 زوج) و گواه (18 زوج) قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون و همکاران، 1987) و پرسشنامه رضایت جنسی (برگ‌ـ کراس، 1997) بود. در مرحله پیش‌آزمون، همه زوج‌ها این 2 مقیاس را تکمیل کردند. سپس، گروه آزمایش در 10 جلسه 3 ساعته، برنامه آموزش مهارت‌های زندگی و مهارت‌های جنسی شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. در مرحله پس‌آزمون، دوباره هر دو گروه به این دو مقیاس پاسخ دادند. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس (ancova) تحلیل شد. مقایسه نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون نشان داد که آموزش مهارت‌ها بر رضایت جنسی و رضایت زناشویی موثر است و نمرات گروه آزمایش پس از دریافت آموزش مهارت‌ها، در مقایسه با نمراتشان در مرحله پیش‌آزمون و در مقایسه با گروه گواه، افزایش معناداری داشته است (01/0 > p).