پیش‌بینی وابستگی به سیگار در مردان از طریق ابعاد شخصیت در الگوی هفت‌عاملی کلونینجر

این پژوهش با هدف پیش‌بینی وابستگی به سیگار از طریق ابعاد شخصیت در الگوی هفت‌عاملی کلونینجر در مردان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را مردان سیگاری در شهر قزوین تشکیل دادند، که از میان آنها 151 نفر به‌صورت در دسترس (سهل‌الوصول) انتخاب شدند. ابزارهای سنجش، شامل سیاهه وابستگی به نیکوتین (tturc، سازمان بهداشت جهانی، 1994) و پرسشنامه سرشت ـ منش کلونینجر (کلونینجر و همکاران، 1994) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل ممیز و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید. نتایج نشان داد که خودراهبری مهمترین پیش‌بینی‌کننده شخصیتی تشخیص وابستگی به سیگار است (05/0p < ). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از هفت بعد اصلی شخصیت، اجتناب از آسیب و خودراهبری به‌عنوان مهمترین پیش‌بین‌های شدت وابستگی به سیگار هستند (05/0p < ). همچنین نتایج نشان داد که خودراهبری هم ممکن است در پیش‌بینی تشخیص وابستگی به سیگار و هم در پیش‌بینی شدت وابستگی نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد (05/0p < )، اما بعد اجتناب از آسیب تنها شدت وابستگی به سیگار را پیش‌بینی می‌کند (05/0p < )، و در پیش‌بینی تشخیص وابستگی به سیگار نقش معناداری ندارد.