مقایسه تاثیر روش‌های پیشگیری از سو ِمصرف مواد بر تکانشگری و راهبردهای مقابله‌ای دانش‌آموزان پسر

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر روش‌های پیشگیری از سو ‌مصرف مواد به روش آموزش شناختی ـ رفتاری، اجتماعی، آموزش مهارت‌های زندگی، ارایه پوستر و ارسال پیام کوتاه بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای و کاهش تکانشگری دانش‌آموزان به مرحله اجرا در آمد. پژوهش از نوع پژوهش‌های شبه‌آزمایشی، و جامعه آماری دانش‌آموزان پسر تحت پوشش کمیته امداد خمینی(ره) بودند که از میان 150 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در چهار گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 30 نفر) قرار گرفتند. هر یک از شرکت‌کنندگان در پنج گروه، طی مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون مقیاس راهبردهای مقابله‌ای (موس و بلینگ، 1981) و مقیاس تکانشگری (بارت و همکاران، 2004) را تکمیل کردند. چهار گروه آزمایش مداخله‌های زیر را دریافت نمودند: گروه 1، تعداد 10 جلسه آموزش شناختی ـ رفتاری، اجتماعی، هر جلسه به مدت 120 دقیقه. گروه 2، تعداد 10 جلسه آموزش مهارت‌های زندگی، هر جلسه 120 دقیقه. گروه 3، تعداد 40 پوستر به مدت 10 دقیقه. داده‌‌ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش‌های پیشگیری بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای و تکانشگری دانش‌آموزان موثر است (01/0p < ). همچنین، نتایج آزمون تعقیبی کمترین تفاوت معنادار (lsd) بیانگر آن بود که چهار روش پیشگیری، با میزان متفاوت تاثیر، بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای و بر کاهش تکانشگری (بجز ارایه پوستر) موثر هستند (05/0p < ).