رابطه تیپهای شخصیتی هوش و جنسیت با شرطی سازی معنایی

هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی رابطه تیپ‌های شخصیتی (درونگرا ـ برونگرا)، هوش و جنسیت با شرطی‌سازی معنایی بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. بدین منظور با روش نمونه‌گیری تصادفی نظامدار از بین دانشجویان ترم‌های اول و دوم رشته روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن تعداد 94 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابتدا از نمونه آماری آزمونهای شخصیت آیزنک و هوش ریون به عمل آمد و سپس 25 واژه از طریق دستگاه ضبط صوت به‌صورت تصادفی و در چهار مرحله ارایه شد. آزمودنی‌ها هنگام شنیدن 9 واژه از فهرست کلمات، شوک برقی دریافت می‌کردند. بعد از شرطی‌سازی آزمودنی‌ها به این واژه‌ها، 25 واژه دیگر به‌صورت تصادفی ارایه گردید که در بین آنها، 9 واژه هم معنا با واژه‌های شوک داده شده موجود بود. پاسخ برقی پوست آزمودنی‌ها به هنگام ارایه واژه‌های هم معنا اندازه‌گیری شد و در نهایت برای هر یک از آزمودنی‌ها یک نمره واحد به‌عنوان شاخص شرطی‌سازی به‌دست آمد. تحلیل داده‌ها به‌وسیله آزمون رگرسیون چندمتغیری نشان داد که تنها بین متغیر تیپ شخصیتی و شرطی‌سازی معنایی، رابطه معناداری وجود دارد ( 01/0 > p ). تحلیل واریانس دو طرفه برای هر یک از متغیرها نیز نشان داد که تعامل هیچ یک از آنها در شرطی‌سازی معنایی تاثیر ندارد ( 05/0 < p ). همچنین بین دختران و پسران و نیز افراد با هوش و دارای هوش متوسط از نظر شرطی‌سازی معنایی تفاوت وجود نداشت ( 05/0 < p ). اما بین دو گروه درون‌گرا و برون‌گرا از نظر شرطی‌سازی معنایی، تفاوت معنادار بود ( 01/0 > p ) . بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که آزمودنی‌های درون‌گرا سریع‌تر از آزمودنی‌های برون‌گرا شرطی می‌شوند و متغیرهای هوش و جنسیت با شرطی‌سازی معنایی رابطه ندارند.