سبک دلبستگی در نوجوانان عادی و نوجوانان دارای کم توانی ذهنی آموزش پذیر

چکیده:هدف از این پژوهش، مقایسه سبک دلبستگی در نوجوانان عادی و کم‌توان ذهنی آمـــــوزش‌پذیر می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان عادی و کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر مدارس راهنمایی شهر تهران در سال 86 ـ1385 است که 250 نفر از طریق نمونه‌گیری چندمرحلـه‌ای انتخاب شدند که شامل 132 دانش‌آموز عادی (64 دختر و 68 پسر) و 118 دانش‌آموز کم‌توان ذهنی(57 دختر و 61 پسر) می‌باشد. میانگین سن گروه عادی 14 سال با انحراف معیار 83/0 و گروه کم‌توان ذهنی 8/16 با انحراف معیار 58/0 می‌باشـد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی و آزمون دلبستگی کولینز و رید می‌باشد که ضریب اعتبار آن برای هر یک از سبک‌های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا به ترتیب 81/0، 78/0 و 85/0 می‌باشد به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعـات از تحلیل واریانس دو راهه استفـاده شـده است. نتایج نشـان داد که در بیـن دانش‌آموزان عادی (دختر ـ پسر) میزان سبک دلبستگی ایمن بالاتر از دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی است (001/0p < ) میزان سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا در دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی (دختر ـ پسر) بیشتر از دانش‌آموزان عادی است (001/0p < ). همچنین یافته‌های جانبی تحقیق نشان داد که صرف‌نظر از عامل هوشی آزمودنی‌ها، در آزمودنی‌هایی که سبک دلبستگی آنها ایمن نمی‌باشد، سبک دلبستگی اجتنابی در پسران و سبک دلبستگی دوسوگرا در دختران بیشتر است (001/0p < ).