اثربخشی رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر رضایتمندی زناشویی

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثربخشی آموزش رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر افزایش رضایتمندی زناشویی انجام شده است. به این منظور 29 زن از میان 34 زن داوطلب متاهل انتخاب شده در دانشکده روان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی به شیوه جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گروه کنترل، قرار گرفتند. آموزش فنون رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر روی گروه آزمایش انجام شد اما گروه کنترل این آموزش را دریافت نکرد. طرح پژوهشی مورد استفاده در این تحقیق، طرح آزمایشی پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. میزان رضایت زناشویی آزمودنی‌ها به وسیله پرسشنامه 47سوالی انریچ enrich)) اندازه‌گیری شد و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه (anova) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها حاکی از اثربخشی آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی در افزایش رضایت زناشویی زنان بود. فرضیه‌های اول ، دوم و سوم تحقیق در مولفه‌های آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی بر رضایت زناشویی، ارتباط و حل تعارض با 05/0p < اطمینان مورد تایید قرار گرفتند. اما فرضیه چهارم یعنی مولفه رضایت جنسی در این پژوهش مورد تایید قرار نگرفت.