رابطه خلاقیت، وظیفه‌شناسی، جنبه‌های انگیزشی و نگرشی زمان با مدیریت زمان

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین خلاقیت، وظیفه‌شناسی، جنبه‌های انگیزشی و نگرشی زمان با مدیریت زمان انجام شد. به همین منظور 288 دانشجو (150 دختر، 138 پسر) به‌طور تصادفی خوشه‌ای از دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شدند و به پرسشنامه مدیریت زمان بارلینگ، کلوی و چونگ (1996)، مقیاس شخصیت خلاق گوگ (1979)، خرده‌مقیاس وظیفه‌شناسی پرسشنامه پنج عاملی نیو کاستا و مک‌کری (1992)، مقیاس کنترل ادراک شده از زمان کلاسنز و همکاران (2004)، خرده‌مقیاس سرسختی مقیاس سبک‌های زمان یوسونیر و والت ـ فلورنس (2007)، خرده‌مقیاس ترجیح سازماندهی مقیاس رفتار مدیریت زمان ماکان و همکاران (1990)، پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدیریت بهتر زمان از طریق نمرات بالاتر خلاقیت، وظیفه‌شناسی، سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی پیش‌بینی می‌شود (05/0 < ps). همچنین خلاقیت از طریق سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی بر مدیریت زمان اثر می‌گذارد (05/0 < ps) و وظیفه‌شناسی نیز از طریق سرسختی و ترجیح سازماندهی در مدیریت زمان نفوذ دارد (05/0 < ps).