نقش بخشش و سرسختی روان‌شناختی در پیش‌بینی امید

هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین بخشش و سرسختی با امید در دانشجویان بود. در این پژوهش که توصیفی از نوع همبستگی است از میان 6400 دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی، 120 دانشجوی کارشناسی (60 پسر و 60 دختر) براساس نمونه‌گیری خوشه‌‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و مقیاس امید اشنایدر (1991) با پایایی 79/0، مقیاس سرسختی اهواز (1377) با پایایی 77/0 و مقیاس بخشش والکر و گارسوخ (2002) با پایایی 71/0 را تکمیل کردند. داده‌‌های پژوهش با نرم‌افزار spss و روش‌های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش ورود تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین امید با سرسختی (51/0 =r)؛ و امید با گذشت (53/0 =r)؛ و سرسختی با گذشت (46/0= r)، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین سرسختی و گذشت هر دو توانستند تغییرات مربوط به امید را به‌صورت مثبت و معنادار پیش‌بینی کنند (37%= r2، 001/0 > p). نتایج نشان داد که بخشش و سرسختی نقش مهمی در امید دانشجویان دارد. بنابراین در حضور متغیرهای سرسختی و بخشش احتمال افزایش امید در دانشجویان بیشتر می‌شود.