ارایه مدل علّی برای شادی براساس ابعاد هویت با واسطه جهت‌گیری هدف

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مولفه هیجانی شادی (عواطف مثبت و منفی)، ابعاد هویت و جهت‌گیری هدف در قالب یک مدل علّی است. شرکت‌کنندگان پژوهش 530 (353 دختر و 177 پسر) دانشجوی دانشگاه شیراز سال تحصیلی 88 ـ87 بودند. ابزار اندازه‌گیری شامل مقیاس ابعاد هویت (aiq-tv) چیک، اسمیت و تروب (2002)، مقیاس اهداف پیشرفت الیوت و مک‌گریگور (1999، 2001) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (panas) واتسون، کلارک و تلگن (1985) بود. پایایی پرسشنامه‌ها به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها با استفاده از روش تحلیل عاملی محاسبه شد. مدل فرضی با استفاده از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان و براساس روش مراحل بارون و کنی (1986) تحلیل گردید. نتایج حاصل از تحلیل مسیر در خصوص نقش واسطه‌گری جهت‌گیری هدف بین ابعاد هویت و شادی نشان‌دهنده نقش واسطه‌ای هر چهار جهت‌گیری هدف بود و از بین مسیرها، مسیر هویت شخصی به واسطه هدف تسلط ـ گرایشی (01/0p < ، 30/0 =b) بر عاطفه مثبت (01/0p < ، 32/0=b) قوی‌ترین مسیر واسطه‌گری را نشان داد.