رابطه تاب‌آوری با پنج عامل بزرگ شخصیت

این پژوهش با هدف تعیین رابطه تاب‌آوری با پنج عامل بزرگ شخصیت اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه ساکنان شهرستان مبارکه استان اصفهان در سال 1390 بودند که به طریق نمونه‌گیری در دسترس 57 مرد و 48 زن انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (cd-risc، 2003) و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نیو (کاستا و مک‌کری، 1990) بود. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوه همزمان) تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد تاب‌آوری با روان‌رنجورخویی رابطه منفی قوی (01/0 > p) و با برون‌گرایی و وجدان‌گرایی رابطه مثبت (01/0 > p) دارد و بین تاب‌آوری با گشودگی و توافق رابطه معناداری وجود ندارد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که فقط روان‌رنجورخویی پیش‌بینی‌کننده معنادار تاب‌آوری در این گروه بوده است (001/0 > p).