پیش‌بینی عضویت نوجوانان و جوانان در گروههای معتاد و غیرمعتاد براساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده، سبک‌های دلبستگی، سبک‌های هویتی و صفات شخصیتی

هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده، سبک‌های دلبستگی، سبک‌های هویتی و صفات شخصیتی در تمیز نوجوانان و جوانان معتاد و غیرمعتاد است. در این مطالعه علّی ـ مقایسه‌ای جامعه آماری همه مردان معتاد 15 تا 25 ساله (معتادان به مواد مخدر و مواد محرک) بستری‌شده در مرکز بازپروری توسکا متعلق به جمعیت خیریه تولد دوباره در منطقه افسریه تهران است. همچنین جامعه آماری افراد غیرمعتاد نیز مردان 15 تا 25 ساله ساکن در منطقه افسریه است. برای نمونه‌گیری 60 معتاد و 60 غیرمعتاد به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت‌اند از: پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی ادراک‌شده (زیمت و همکاران، 1988)، سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (بشارت، 1379)، سبک‌های هویت برزونسکی (isi-6g، وایت و همکاران، 1998)، و neo-ffi (کاستا و مک‌کری، 1992). برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که به کمک متغیرهای گفته‌شده می‌توان عضویت در گروههای معتاد و غیرمعتاد را پیش‌بینی کرد. تابع حاصل به روش همزمان قادر به تبیین 7/61 درصد و در روش گام به گام 60 درصد از واریانس تفاوت در گروههای معتاد و غیرمعتاد بود (001/0 > p). با مقایسه ضرایب استاندارد در روش همزمان و گام به گام، هویت هنجاری، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و مسوولیت‌پذیری به ترتیب بیشترین نقش را در تمایز دو گروه معتاد و غیرمعتاد داشتند. پیش‌بینی عضویت گروهی نشان داد که در روش گام به گام 7/86 درصد از افراد در گروههای معتاد و غیرمعتاد به‌درستی طبقه‌بندی شده‌اند.