مقایسه کارکرد توجه رانندگان حادثه‌ساز و غیرحادثه‌ساز

پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارکرد توجه در دو گروه رانندگان حادثه‌ساز و غیرحادثه‌ساز در سال 1390 انجام شد. جامعه آماری پژوهش تمام رانندگان مرد خودروهای سواری در تهران بود. به روش تصادفی ساده 50 راننده حادثه‌ساز که خودرو یا گواهینامه آنان ضبط شده بود، انتخاب شدند. در گروه گواه نیز 50 راننده مرد که هیچ‌گونه تخلفی تا زمان پژوهش در سوابق آنها درج نشده بود، به شکل تصادفی ساده انتخاب شدند. کارکرد توجه با آزمون عملکرد پیوسته رازولد (1956)، اندازه‌گیری شد. یافته‌های حاصل از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد بین کارکرد توجه رانندگان حادثه‌ساز و غیرحادثه‌ساز تفاوت معناداری وجود دارد. در خطای ارایه پاسخ، خطای حذف و زمان واکنش، رانندگان حادثه‌ساز نمرات بالاتری نسبت به رانندگان غیرحادثه‌ساز کسب کردند (01/0p < ) و در جست‌وجوی صحیح رانندگان غیرحادثه‌ساز نمره بالاتری کسب کردند (01/0p < ).