اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودسرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفه ی خوداگاه و سبک‌های حل تعارض بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودسرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفه ی خودآگاه و سبک های حل تعارض بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان انجام گرفت. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلابه سرطان استان اصفهان در سال 1398 بودند که تعداد 30 بیمار سرطانی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15=n) قرار گرفتند. پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان (garnefski kraaij, 2007)، پرسشنامه تحمل پریشانی (simons gaher, 2005)، پرسشنامه عاطفه خودآگاه ( tangney, dearing, wagner gramzow, 1989)، پرسشنامه سبک های حل تعارض (weeks, 1994)، به عنوان پیش آزمون مورداستفاده قرار گرفت، سپس گروه آزمایش به مدت دو ماه و در 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر شفقت (gilbert, 2009) قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss 23 و روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله درمانی باعث کاهش نمره خودسرزنشگری و عاطفه خودآگاه و افزایش نمره تحمل پریشانی و سبک های حل تعارض در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است(p <0.05). بنابراین می توان نتیجه گرفت شفقت درمانی بر خودسرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفه ی خودآگاه و سبک های حل تعارض بیماران مبتلابه سرطان شهر اصفهان اثر بخش است. لذا پیشنهاد می شود به عنوان یک مداخله کارآمد، انتخابی، کم هزینه و قابل اجرا و به عنوان یک راه میان بر و پیشگیرانه از سوی مشاوران و روان درمانگران، برای کاهش مشکلات روانشناختی بیماران مبتلا به سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

the effectiveness of compassion focuced therapy on self blame, distress tolerance, self conscious emotion and conflict resolution styles in patients with cancer in isfahan

the aim of this study was to determine the effectiveness of compassion focuced therapy on self blame, distress tolerance, self conscious emotion and conflict resolution styles in patients with cancer in isfahan. the method of this research was quasi experimental with a pretest posttest design with a control group. the statistical population included all patients with cancer in isfahan province in 2019 that 30 patients with cancer were selected by convenience sampling and randomly asingment into experimental and control groups (n = 15). cognitive emotion regulation strategies questionnaire (garnefski kraaij, 2007), distress tolerance questionnaire (simons gaher, 2005), self conscious emotion questionnaire (tangney, dearing, wagner, gramzow, 1989), conflict resolution questionnaire (weeks, 1994), used as a pre test, then experimental group underwent compassion focuced therapy in 8 sessions of 90 minutes for two months and the control group did not receive any intervention. at the end, post test was performed on both groups and the data were analyzed using spss 23 statistical software and analysis of covariance. findings showed that therapeutic intervention decreased the score of self blame and self conscious emotion and increased the score of distress tolerance and conflict resolution styles in the experimental group compared to the control group (p lt;0.05). therefore, one can conclud compassion therapy is effective on self blame, distress tolerance, self conscious emotion and conflict resolution styles of cancer patients in isfahan. therefore, it is suggested that it be used as an effective, selective, low cost and feasible intervention and as a short and preventive way by counselors and psychotherapists to reduce the psychological problems of cancer patients.