سبب شناسی اختلال موکنی در دوقلوهای همسان و غیر همسان (ارائه مدل یکپارچه ژنتیکی، محیطی و رفتاری)

اختلال موکنی یک تظاهر روانپزشکی بالینی است که شامل ریزش موی قابل توجه در اراتباط با رفتار مکرر کشیدن مو است و علت آن هنوز ناشناخته است. هدف این مطالعه بررسی نقش عوامل ژنتیکی و محیطی و رفتاری در سبب شناسی اختلال موکنی و نحوه ی ارتباط آن با دیدگاه های سبب شناسی معاصر بود. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی همبستگی و طرح دوقلویی بود. نمونه شامل 676 دوقلو شامل(474 همسان و 204 ناهمسان) بود که به صورت تصادفی از انجمن دوقلوهای ایران در سال 1398 انتخاب شدند. مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست(mgh hps؛ keuthen, o'sullivan, ricciardi, shera, savage et al, 1995) و پرسشنامه خودگزارشی همسانی(reed, plassman, tanner, dick, rinehart et al, 2005) به عنوان ابزار های پژوهش استفاده شدند. از تحلیل تک متغیره دوقلویی جهت برآورد واریانس وراثت، محیط مشترک و محیط غیر مشترک در اختلال مذکور استفاده شد. داده های پژوهش توسط نرم افزارهای spss26, stata17 وm plus8.3.2 تحلیل شدند. نتایج تحلیل تک متغیره دوقلویی نشان داد عوامل ژنتیکی به ترتیب 64% از سبب شناسی موکنی را تبیین می کند. بهترین مدل برازش شده برای اختلال موکنی مدل de بود با توجه به نتایج ضرایب همبستگی دو گروه، میزان همبستگی اختلال موکنی در گروه همسان معادل 0.61 و گروه ناهمسان معادل 0.31 بود. می توان نتیجه گرفت که فنوتیپ موکنی در نتیجه یک پلی ژنیک ایجاد می شود که بر خلاف اثر افزایشی حد واسط نداشته و در نتیجه تعامل ژن با ژن یا در نتیجه یک ژن غالب بوجود می آید.

etiology of trichotillomania in monozygotic and dizygotic twins (an integrated genetic, environmental and behavioral model)

trichotillomania is a clinical psychiatric manifestation involving significant hair loss in association with recurrent hair pulling behavior, the etiology of which is still unknown. the aim of this study was to investigate the genetic and environmental and behavioral contribution to trichotillomania (hair pulling disorder) and to relate the findings to contemporary theories about the etiology. this was a descriptive correlational and twins study design. 672 twins (mz=474; dz=202) were selected from iranian twins associations in 2018. the massachusetts general hospital hair pulling scale(1995) and the self report of zygosity were used as research instrument. twin modeling methods were employed to decompose the variance in the liability trichotillomania (hair pulling disorder) into additive genetic and shared and non shared environmental factors. the data was analyzed by spss, stata and m plus. univariate model fitting analyses showed that genetic factors accounted for approximately 64% of the variance in ttm. the best extracted model for ttm was the de model. the correlation coefficient results indicated that the correlation rate was 0/61 and 0/31 in mz and dz group respectively. it can be concluded that ttm phenotype is the results of a polygenetic. there is no intermediate despite of the dominance effect and it results from a gene gene interaction or a dominant gene.