مقایسه تاثیر رفتاردرمانی تعدیل‌شده، درمان تعاملی والد کودک و درمان مبتنی بر ذهنی‌سازی مادر کودک بر بهبود نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش‌دبستانی

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی تعدیل شده، درمان تعاملی والد کودک و درمان مبتنی بر ذهنی سازی مادر کودک بر بهبود نشانه های نافرمانی مقابله ای کودکان پیش دبستانی زنجان انجام شده است. چهارچوب پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی بین گروهی چند متغیره با پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه پژوهش کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر زنجان در سال 1399 بود که از میان آن ها تعداد 75 نفر نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 25 نفره جایگزین شدند. در این پژوهش پرسشنامه علائم مرضی کودکان استفاده شد. نتایج روش آماری t زوجی نشان داد که هر سه روش درمانی در کاهش علائم اختلال اثر بخش بودند (p≤. 05). نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که بین سه روش درمانی در کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله ای تفاوت وجود دارد (p≤. 05) مقایسه گروه های آزمایش حاکی از این است که تفاوت بین میانگین های گروه رفتاردرمانی تعدیل شده با درمان تعاملی والد و کودک (**1/07) و گروه درمان مبتنی بر ذهنی سازی مادر و کودک (**1/64) معنادار بود (p <. / 001)؛ اما تفاوت گروه های درمان تعاملی والد کودک با درمان مبتنی بر ذهنی سازی مادر و کودک (57/.) معنادار نیست (p=./13).

comparing the effect of modified behavior therapy, parent child interaction therapy and therapy based on mother and child's mentalization in preschool children with odd

this study aimed to compare the effect of modified behavioral therapy, parent child interaction therapy (pcit) and therapy based on mother and child's mentalization on the improvement of symptoms of the oppositional defiant disorder (odd) in zanjan preschool children. the framework of this research has a quasi experimental multivariate design with pre test and post test. the population of this study included all children (girls and boys) aged 5 7 years who lived in zanjan province in 1399 and received a diagnosis of odd. from the children referred to the clinic, 75 samples were selected by available sampling method and randomly replaced in three equal groups (25 participants for each group). in this study, child symptom inventory (1997) was used. paired t test results showed that all three methods were effective in reducing the symptoms of the disorder (p≤. 05). the results of covariance analysis and bonferroni post hoc test showed that there was a difference between the three treatments in reducing the symptoms of odd (p≤. 05). the comparison of experimental groups showed that the difference between the means of the modified behavioral therapy group with parent child interaction therapy (1.07 *) and the therapy based on mother and child's mentalization (1.64 *) was significant (p <. / 001); but the difference between the parent child interaction therapy and the therapy based on mother and child's mentalization (./57) was not significant (p =. /13).