اثربخشی طرحواره‌درمانی بر عاطفه‌ منفی و استرس ادراک شده بیماران قلبی عروق کرونری

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر عاطفه منفی و استرس ادراک شده در بیماران قلبی عروق کرونری انجام شد. روش پژوهش شبه ‏آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش بیماران قلبی عروق کرونری مراجعه کننده به بیمارستان جماران شهر تهران در سال 1397 بود که با روش نمونه گیری دردسترس 30 نفر از آن ها انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس عاطفه منفی دنولت (1998) و مقیاس استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله (طرحواره درمانی) طی 10 جلسه 50 دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه گردید. پس از پایان برنامه طرحواره درمانی گروهی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای استرس ادراک شده (17.897=f) و عاطفه منفی (16.082=f) در سطح 0.01> p تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش، کاربرد این روش درمانی در طرح ریزی مداخله های درمانی بیماران قلبی می تواند مفید باشد.

the effectiveness of schema therapy on perceived stress and negative affect in coronary heart patients

the purpose of this study was to evaluate the effectiveness of schema therapy on negative affect and perceived stress in coronary heart patients. the research method was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. the statistical population of the study consisted of all coronary heart patients referring to jamaran hospital in tehran in 2018 which were selected by purposeful sampling method. 30 of them were selected and randomly assigned into two groups of experimental (15 subjects) and control (15 subjects). data were collected using the denollet negative affect inventory (1998) and cohen et al. perceived stress scale (1983). after the pre-test, intervention (schema therapy) was given to the experimental group in 10 sessions with duration of 50 minutes. at the end of group schema therapy program, post-test was taken from both groups. data were analyzed using multivariate covariance test. the findings showed that by controlling the effect of the pretest between the means of the posttest for the experimental and the control group, there was a significant difference between the variables of perceived stress (f=17/897) and negative affect (f=16/082) at p<0/01 level. based on the results of the present study, the application of this method can be useful in planning therapeutic interventions in cardiovascular.