تاثیر آموزش شادکامی با روش شناختی رفتاری بر امید به زندگی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دارای نارضایتی تصویر بدنی مقطع نهم متوسطه شهر اصفهان

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش شادکامی با روش شناختی - رفتاری بر امید به زندگی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دارای نارضایتی تصویر بدنی بود. به همین منظور با روش نمونه گیری خوشه ای از میان مدارس دخترانه متوسطه دوره اول شهر اصفهان  در سال تحصیلی99 1398،یک مدرسه انتخاب و به تمامی دانش آموزان پایه نهم این مدرسه(n=90) آزمون نارضایتی تصویر بدنی (littleton, axsom, & pury, 2005)داده شد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون تصویر بدنی، تعداد 28 نفر از آزمودنی هایی که دارای بیشترین نگرانی تصویر بدنی بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 14 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های هر دو گروه پیش آزمون های امید به زندگی (snyder, harris, & anderson, 1991)  و انگیزه پیشرفت (hermans, 1970) را تکمیل کردند. دانش آموزان گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری(fordyce, 1983)  دریافت کردند. به آزمودنی های گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد. پس از اجرای آموزش ها، آزمودنی های هر دو گروه مجددا پرسشنامه های امید به زندگی و انگیزه پیشرفت را تکمیل کردند. برای تحلیل ها از روش  تحلیل آماری کوواریانس استفاده شد. نتایج  نشان دادند که آموزش شادکامی با روش شناختی - رفتاری در  بهبود سطح امید به زندگی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دارای نارضایتی تصویر بدنی تاثیر دارد (p<0.05).

the effect of teaching happiness using cognitive behavioral method on hope for life and achievement motivation among female ninth grade students with body image dissatisfaction in isfahan

the aim of this study was to analyze the effect of teaching happiness using cognitive behavioral method on hope for life and achievement motivation of female students dissatisfied with their body image. for this purpose, by sampling clusters from junior high school students of isfahan in the academic year(2019 2020) one school was selected and all the ninth grade students of this school (n =90) took body image concern questionnaire (littleton, axsom, & pury, 2005). based on the results, 28 subjects who had the highest body image concern were selected and randomly divided into two groups of 14 subjects, experiments and controls. examiners of both groups completed hope scale questionnaire (snyder, harris, & anderson, 1991) and achievement motivation questionnaire (hermans, 1970). students in the experimental group attended 10 90 minute cognitive behavioral happiness training (fordayce, 1983). the subjects in the control group were not given any training. after conducting the trainings, the subjects of both groups completed the hope scale and the achievement motivation questionnaires again. for analysis, the statistical analysis method of covariance was used.the results showed that teaching happiness using  cognitive behavioral method has an effect on improving the level of hope for life and achievement motivation of female students with body image dissatisfaction (p<0.05).